XAVIER RUDD- DEURNE - 02/08/12

Artiest info
Website  
 

DEURNE - 02/08/12

recensie

 

Xavier Rudd is een spiritueel mens. Dat blijkt niet alleen uit zijn songs, maar ook als persoon straalt hij dit uit. Bovendien denkt hij lang na vooraleer een antwoord te geven op een vraag, want hij wil duidelijk en gebalanceerd zijn. Hij komt op voor de rechten van de Aborigals, en vindt milieu hét belangrijkste waar een mens zich mee kan bezighouden.
Zijn muziek kan men het best als geëngageerd, persoonlijk en gelaagd omschrijven. Denk Ben Harper, Donavon Frankenreiter, en u weet wat te verwachten. De laatste cd, 'Spirit Bird', is een verzameling van 's mans gedachten en gevoelens. En die zijn nooit oppervlakkig! Zelf bespeelt hij een 15-tal instrumenenten, een optreden meemaken van deze man is dus een belevenis. Hij krijgt de mensen steevast aan het dansen.

Voor zijn optreden op 2 augustus in het Rivierenhof spraken we kort met de man. Een diepgaand gesprek over alles wat hem bezighoudt...

Op sommige songs van je nieuwe cd 'Spirit Bird' zit nog een sterke Afrikaanse vibe. Is dat een overblijfsel van je samenwerking met Izintaba?
Vind je dat? Interessante vraag, niemand heeft mij die al gesteld...
Maar er zit een sterke spirituele invloed van mijn thuisland in, en ik weet dat die 2  culturen al duizenden jaren verbonden zijn.

Waarom heb je ervoor gekozen om vogelgeluiden te gebruiken?
Ik speelde al een tijdje met dat idee. Ik heb 'Spirit Bird' alleen opgenomen, en dus was er plaats voor andere dingen. En ik ben wel tevreden met het resultaat. Het is ook heel raar, want telkens ik ergens het geluid van een bepaalde vogel gebruikte, klonk het alsof het paste. Alsof dat geluid er moest zijn.

Waar heb je die geluiden gevonden?
Er is in Australië iemand, David Stewart, die al 35 jaar geluiden uit de natuur opneemt. Hij heeft heel wat vogelgeluiden van Australië. Ik heb hem gebeld, en dan de geluiden gekocht. Zo simpel was het. 

De eerste track 'Lioness Eye' klinkt duister en dreigend. Ik heb het gevoel dat dat door de digderidoo komt.
Heb je dat gevoel vaak? Da's interessant, want vroeger was de didgeridoo een ceremonieel instrument, enkel voor de mannen, de vrouwen mochten het niet bespelen. En als het instrument verkeerd bespeeld werd, kon dat de vrouwen spiritueel bedreigen. Maar voor mij is het een song over kracht. Positieve kracht: zoals 's morgens wakker worden, en direct in actie schieten.

In 'Prosper' zit een speech van een predikant uit New Orleans, die je dan weer gemixt hebt met traditioneel gezang.
Het idee achter dit lied was simpel: we leven in een gekke wereld, maar dan is er ook die constante beat van onze voorouders, de geest van de aarde en het land, die er altijd is voor ons. En we mogen dat niet vergeten.

'Follow the sun' is meer relaxt. Wat was het verhaal achter dat lied?
'Follow the sun' was een heel gemakkelijk lied. Het kwam er gewoon uit. Ik heb het pas later opgenomen. De rest van de cd heb ik in Canada opgenomen, maar 'Follow the Sun' ging heel vlug, het duurde maar anderhalf uur. Het gaat over thuiskomen, en wat er door mij heenging, toen ik thuiskwam na een lange periode in het buitenland. 

Schrijf je je songs altijd op die manier? In één ruk? 
Wel, ik vind het niet leuk als dingen te moeilijk worden, mijn voorkeur gaat uit naar 'gemakkelijk'. Het is allemaal energie eigenlijk...

En dan is er 'Bow Down', een krachtig lied met een boodschap. 
De tekst zegt het eigenlijk allemaal zelf. Eén van de strofes heb ik in Niagara Falls geschreven. Het gaat over toerisme op heilige grond. Dat gebeurt in Australië, maar ook in Niagara Falls, want die waterval is een heilige plaats voor onze voorouders, en nu is er niets anders dan toerisme, en dat is verschrikkelijk. Ik vond het vreselijk om daar te zijn. Weet je, iedereen heeft een mening, cultuur of religie, en iedereen heeft ideeën en waarden in zijn leven, maar we leven allemaal op deze aarde en zijn op die manier verbonden. En 'Bow Down' gaat erover, dat wij als mensen de energie en de verbintenis met onze thuis (de aarde) moeten eren, en dit nooit mogen vergeten. 

Elk album dat je maakt klinkt anders 'Dark Shades of Blue' was meer rock en blues, toen kwam 'Koonyum Sun', met de Afrikaanse ritmes en nu is er 'Spirit Bird'. Is dat omdat jij als persoon ook veranderd bent? 
Gedeeltelijk wel. Voor mij is het leven één groot album, en de platen die ik maak zijn deeltjes ervan. Ik heb tot nu toe een fantastische reis gehad, ik tour al 12 jaar rond de wereld, en ikSpirit Bird'.

Hoeveel instrumenten bespeel je eigenlijk?
Goh, 15 misschien?

voel me zeker een gelukkige vogel. En de laatste 2-3 jaar heb ik heel veel over mezelf geleerd, en over hebzucht van de zakenwereld. En daaruit komt dus '

Zijn er nog instrumenenten die je wilt leren bespelen?
Ik wil altijd wel nieuwe dingen leren. Momenteel probeer ik een kora te bespelen, ik heb die namelijk cadeau gekregen van iemand.

Op je website vind je ook 'The movement'. Kan je ons daar iets over vertellen?
Ik zou graag van 'The movement' een forum voor de gemeenschap maken, een centrale plaats voor activisme. Overal waar ik ga, zie ik dat mensen positieve dingen proberen te doen voor hun gemeenschap, voor het milieu. En ik wil graag een centrale plaats daarvoor ter beschikking stellen.

Zijn er bepaalde goede doelen of organisaties die je wil steunen?
Allemaal! Zolang iemand werkt aan een positieve verandering van deze aarde, doe ik mee. En zo zijn er velen op deze wereld. En dat is wel nodig.
En, het internet is een fantastische manier om al die mensen over de hele wereld met elkaar te verbinden.

Het moet niet gemakkelijk zijn om jouw milieubewustzijn te combineren met het touren rond de wereld. Hoe probeer jij dat effect te verkleinen?
We proberen, maar eigenlijk hebben we daar geen of weinig effect op. De muziekindustrie heeft nu niet direct een kleine ecologische voetafdruk. Het is enorm frustrerend, want thuis probeer ik mijn voetafdruk zo klein mogelijk te houden. Maar eens ik op de hort ga, is er veel afval. Wij vragen er niet eens naar, maar al die extra's die we krijgen, zijn gewoon standaard. En de enige manier om dit te veranderen, is dat locale promotoren zich ermee bezig houden, want als je uit het buitenland komt, dan kan je moeilijk je eisen stellen. 

Heb je ooit geprobeerd om bepaalde eisen te stellen, bv over het rondreizen?
Ik zou dat heel graag doen, maar dan moet ik daarvoor iemand extra in dienst nemen, en daar heb ik spijtig genoeg het budget niet voor. Want er kan héél veel gedaan worden...

Je bent heel spiritueel en verbonden met de natuur. Hoe hou je die connectie vast als je op tournee bent, in steden, met veel lawaai?
Yoga. En na een tijdje leer je om te gaan met de drukte van de stad.

Kathy Van Peteghem